Sposób definiowania E-Usługi. Część II

Moim celem nie jest wykazywać niekompetencji osoby oceniającej – to ludzie kompetentni, którzy wiedzą co i za co robią. Chciałem tu wykazać jedynie, że definicja w Rozporządzeniu może być interpretowana na różne sposoby i nie warto pokazywać do oceny oryginalnych pomysłów, a lepiej typowe. I tu znajdujemy odpowiedź na pytanie, dlaczego tyle na początku działania programu było projektów poświęconych sukniom ślubnym, organizacji ślubów i podobnych. To nie branża była lukratywna, tylko warunki oceny projektów mogą faworyzować takie wybrakowane pomysły.

I tu pewna dygresja związana z oceną wniosków. Ponieważ recenzencimuszą być zgodni w ocenie niespełnienia kryteriów, można zauważyć w recenzjach nachalne udowadnianie, jaki to wnioskodawca jest niedouczony, bo nie rozumie swojego projektu, tak jak rozumieją go recenzenci. Nie wzbudzałoby to specjalnego zdziwienia – ot taka urzędnicza przypadłość, gdyby nie to, że to od recenzji osoby oceniającej zależy, czy projekt dostanie dofinansowanie z UE i w konsekwencji czy będzie realizowany przez wnioskodawcę. Smutny jest mój wniosek: nieważne jak masz dobry i oryginalny projekt e-usług. Trzeba go sprowadzić do takiej postaci w opisie, by zgodność z definicją nie dawała się podważyć. W konsekwencji trzeba nieraz znacznie uprościć ideę pomysłu, bo brak miejsca na tłumaczenie na czym on w istocie polega oraz istnieje zagrożenie, że opis może być opacznie zinterpretowany. Zalecam unikać naprawdę oryginalnych pomysłów – te w praktyce nie mają szansy na uzyskanie unijnego dofinansowania i skupiam się na standardowych, bo te mają większe szanse. Pozostawię takie inteligentne niedomówienie, jak to się ma do innowacyjności, którą rzekomo wspierają działania unijne.

Inne witryny: Witryna 1, Witryna 2, Witryna 3,

Słowa kluczowe: PARP PO IG 8.1, PO IG 8.1, pisanie wniosków, unijne dofinansowanie, sprawdzenie wniosku przed wysłaniem, sprawdzenie wniosku, model biznesowy 8.1, biznesplan 8.1, wskaźnik produktu, wskaźnik rezultatu, konsulting it

Czy warto startować w konkursie o dofinansowanie z działania PO IG 8.1?. Część I

Motto

Napisz wniosek tak, by nawet rzeczoznawca go zrozumiał

Historia powstania PO IG 8.1

Historia programu PARP PO IG działanie 8.1 zaistniało roku 2008, kiedy to po raz pierwszy, po blisko roku solidnych dużych starań, które dotyczyły już drobnych elementów programu a nie szerokich jego zamiarów sporządzono pierwszą jego edycję. I to było moje pierwsze spotkanie z nim., ale przyniosło ze sobą dość pozytywne skutki. Moje doświadczenie z programem 8.1 rozpoczęło się w czerwcu czy może lipcu 2008 kiedy ujrzałem informację na stronie PARP, że organizacja ta szuka rzeczoznawców IT, którzy mogliby by czytać wnioski od strony ich rzetelności z celami. Już wtedy od jakiegoś czasu byłem członkiem Izby Rzeczoznawców Polskiego Towarzystwa Informatycznego i stworzenie fachowej dokumentacji, w tym rekomendacji i referencji z innych organizacji, dla których sporządzałem ekspertyzy IT i zarządzałem projektami informatycznymi, w tym działaniami e-usług, nie było jakimś specjalnym problemem.

W krótkim czasie byłem w posiadaniu kompletu dokumentów i złożyłem je w PARP. W ciągu miesiąca uzyskałem wiadomość zwrotną, że instytucja ta zaprasza mnie w poczet rzeczoznawców zewnętrznych oceniających wnioski w programie Innowacyjna Gospodarka. Przygoda rozpoczęła się i zaraz po tym skończyła.

Już od maja 2008 gdy wiedziałem, że program dofinansowania innowacyjnych dochodowych pomysłów eusług ruszy wkrótce, przygotowaliśmy z wraz żoną założenia pod system badań kompetencji menedżerskich zgodny z oceną 360 stopni, który od pewnego okresu w wersji tradycyjnej z niewielkim wsparciem informatyki, używaliśmy w naszej codziennej pracy firmy doradczej (konsulting HR i konsulting IT). Przełożenie idei z narzędzia off-line na on-line (ankiety badawcze metody 360 stopni) wydawało się pozornie łatwe i jak się okazało, bez dużych inwestycji w infrastrukturę informatyczną nie {byliśmy w stanie rozwinąć tego biznesu. Program PO IG 8.1 zdawał się być fajnym prezentem. Gdy tylko pojawiła się latem dokumentacja konkursu niezwłocznie stworzyliśmy projekt i złożyliśmy go w odpowiednim RIF (w między czasie zbierałem też dokumenty by zostać rzeczoznawcą dla działania 8.1 i 8.2.). Chcąc uniknąć konfliktu interesu i zarzutu o stronniczość (wynik i konkursu o dofinansowanie miały ukazać się późną jesienią), w czasie gdy żona złożyła projekt w RIF wystąpiłem z pismem do PARP precyzyjnie opisałem sytuację, powiadomiłem o możliwym konflikcie interesu i poprosiłem o wyłączenie mnie z prac komisji w RIF, w którego zasięgu byłem lub też wszystkich RIF, jeśli tego wymaga sytuacja (otrzymałem uprawnienia rzeczoznawcy na kilka województw). Z prac Komisji zostałem wyłączony, z początku lokalnej potem zostałem i problem zniknął na rok, gdzie po tym czasie ktoś się obudził i w jednej chwili rozwiązał pozostałe umowy ze mną o świadczenie usług zewnętrznego dostawcy w innych programach innowacyjnej gospodarki ze względu na potencjalny konflikt interesu. Pewnie PARP chciałby odebrać mi jeszcze wspomnienia tych wydarzeń i zdobytych doświadczeń, ale tego nie był w stanie i jeszcze przez najbliższy rok nie odezwę się na temat funkcjonowania mechanizmów oceny wniosków w tamtym czasie. Nie zamierzam ryzykować sądem.

W tym samym czasie, uznano nam wówczas dofinansowanie UE dla naszego projektu na kwotę przewyższającą 200 tys. złotych lecz po roku zrezygnowaliśmy z tych pieniędzy i zerwaliśmy umowę. Wahania cen walut o blisko 50% spowodował, że nie było możliwości dokonać wszystkich planowanych zakupów w warstwie sprzętowej IT oraz niezbędnego oprogramowania bazodanowego i postanowiliśmy rozwijać pomysł przez zwykły organiczny wzrost biznesu, co robimy do dziś. Między czasie zyskaliśmy zaufanych klientów z bardzo wielu w Polsce korporacji (głównie FMCG) i nie narzekamy na to źródło przychodu. Z czasem okazało się, że tutaj nie zwycięża informatyka i realizacja pomysłu za pomocą narzędzi informatyki, a tylko żmudna, wielogodzinna praca nad zdobyciem doświadczeń interpretacji uzyskanych w badaniu empirycznym rezultatów. Nie mamy różnicy po tym, że ankiety mamy obsługiwane przez automatykę z dostępem on-line przez internet. Rzetelna wiedza o pracowniku, którego się ocenia leży w relacjach z innymi, które widać wyłącznie sprawdzając globalnie rezultaty badania, a nie rysując słupki otrzymanych odpowiedzi na pytania ankiety. Ale to zupełnie nowa opowieść i postaram się również ją spisać. W tej chwili gdy widzę następne implementacje metody 360 stopni łatwo są dostępne w sieci z uwagami, że|autor właśnie złapał Pana Boga za nogi i jego tabelki, bo np. są w poprzek a nie wzdłuż mówią dużo o pracowniku. Oj bez wyobraźni.

A przy okazji, wielu pomysłodawców składających dokumenty aplikacyjne o unijne dofinansowanie bardzo mocno broni swojego pomysłu jak skarbu. Możecie mi wierzyć, jak najkochańsze dziecko, wychowany pomysł innowacyjnej e-usługi itd. Otóż, nie łamiąc umów o poufności mogę z całą wiedzą powiedzieć: innowacja była na początku w dwóch pierwszych konkursach, w następnej kolejności pomysły były bardzo podobne. Można je było zgrupować w około osiem, może dziesięć grup pomysłów (interesująco zrobił to PARP w wydanym w 2011 r. informacją z dobrymi praktykami POIG 8.1). Wprawdzie każdy wnioskodawca inaczej przygotowuje różnie sporządzają swoje założenia, ale są to dublujące się wizje, w których trudno spostrzec jest coś naprawdę innowacyjnego. Najwięcej u podstaw źródeł przychodu leży myśl, że potencjalni kupcy gotowi są kupować najgorszy gniot reklamowy za gigantyczne pieniądze i dzięki temu dawać zarabiać wnioskodawcy, ale na pytanie ile trzeba e-produkt zapłacić pada enigmatyczna odpowiedź, że na pewno nie tyle, ale reklamą uda się przekonać nabywcę. Przyszły beneficjencie, nabywca e-usługi nie jest idiotą, a przynajmniej nie bądź pewny, że jesteś mądrzejszy od niego, mądrością i odpornością na reklamę. Podstawowym kryterium dla mnie oceny danego projektu jest to, czy usługa jest warta kupna i jak powinna wyglądać od stronnych technicznej i organizacyjnej, bym miał łatwiej. Jeśli odpowiadam sobie, że tak, super pomysł, świetnie zapakowany i jest mi niezbedby, to go chcę, ale jeśli nie jestem przekonany czy sam chciałbym taką e-usługę kupić, to z całą pewnością tego zakupu nie dokonam, a w wyniku Spółka konsultingowa IT, w której jestem partnerem nie zaangażuje się zadania napisania takiego wniosku o dofinansowanie.

Nawiążę jednak do głównego myśli, czyli ogólnych przemyśleń na tematy przygotowania projektów PARP POIG działanie 8.1.

Inne witryny: Witryna 1, Witryna 2, Witryna 3,

Słowa kluczowe: PARP PO IG 8.1, PO IG 8.1, pisanie wniosków, unijne dofinansowanie, sprawdzenie wniosku przed wysłaniem, sprawdzenie wniosku, model biznesowy 8.1, biznesplan 8.1, wskaźnik produktu, wskaźnik rezultatu, konsulting it

Moje uwagi na temat wskaźników produktu i rezultatu

Definicje wskaźników produktu i wskaźników rezultatu zostały jednoznacznie opisane w dokumentacji działania PO IG 8.1 i powielanie opisu mija się z celem. Wyjaśnię raczej, jak je rozumiem z punktu widzenia pisania wniosków o dofinansowanie z UE innowacyjnych pomysłów.

Wskaźniki produktu

Dla celów własnych zakładam, że wskaźnikiem produktu jest to wszystko, co powstanie w wyniku pracy wnioskodawcy w trakcie realizacji projektu lub też jakie środki trwałe zostaną zakupione (np. sprzęt komputerowy i elementy wyposażenia biura) lub wartości niematerialne i prawne (programy po stronie serwera i klienta, licencje uprawniające do korzystania z danych wartości prawnych itp.). Produktem jest }według mnie|dla mnie|w moim rozumieniu} również dokumentacja tech. czy też szkolenie specjalistyczne związane z przygotowaniem i sprzedażą e-usługi. Szerokie ujęcie definicji uniemożliwia jednoznaczne zrozumienie, o co chodzi PARP w tym rozumowaniu, ale pewnym przyczynkiem do dyskusji niech będzie fakt, iż obszar opisu wskaźników jest według mnie tym, którego zmiany obok wskaźników rezultatu są najbardziej widoczne w dokumentacji konkursowej. W pierwszych konkursach o dofinansowanie e-usług podkreślano znaczenie precyzyjnego opisu wszystkich wskaźników produktu i miały one odniesienie w 2 miejscach we wniosku. Później zrezygnowano z tego i zakłada się, że wszelkie zadania przedstawione w harmonogramie projektu stanowią zadania, które zostaną zapisane się w umowie o finansowanie i nie muszą być ponownie opisywane. Sprawiło to, że napisanie wniosku stało sie prostsze.

Kilka słów o wskaźnikach rezultatu

Nie wiem czy jest ktoś, kto jednoznacznie potrafirozdzielić wskaźnik rezultatu takim jak sprzedawana w sklepie z aplikacjami na urządzenia mobilne stworzona na etapie wdrożenia projektu aplikacja dla smartfona od wskaźnika produktu czyli aplikacji. Próbowanie rozróżnienia tych dwóch dziedzin w postaci modelu biznesowego metodą: jeśli coś sprzedajemy, to może ten produkt zostać przypisany do wskaźników rezultatu, co prowadzi czasem recenzenta do błędnej interpretacji celu projektu (i czasem ma to miejsce, o czym przekonałem się osobiście w ostatnim konkursie POIG 8.1). Rozumienie w tym przypadku było takie: skoro do realizacji e-usługi potrzeba zakupić w sklepie z aplikacjami stworzony w wyniku wdrożenia e-produkt, to nie jest spełnione kryterium, iż e-usługa może być świadczona na każde żądanie(!). Ten sposób rozumowania jest nie do przyjęcia, bo rozumując w ten sposób powinno się odrzucić wszystkie wnioski, bo {aby zrobić z tego użytek potrzebny jest elektryczność lub idąc dalej cywilizacja. Jasnym się staje,że wskaźniki rezultatu stanowią duży problem dla rzeczoznawców, więc zamiast wymyślać jakieś wskaźniki, które zdają się być pasujące do celów działania PO IG 8.1 lepiej brać takie, które trudno oprotestować na ocenie przykładowo: przychody osiągnięte z poszczególnych e-usług. Wrócę do motta: wybieraj wskaźniki rezultatu tak, by nawet rzeczoznawca je zrozumiał. W praktyce staram się skupiać na wskaźnikach takich, które z jednej strony nie przyczynią się do kłopotów wnioskodawcy na etapie rozliczenia projektu (papier przyjmie milion złotych przychodu, ale czy życie na to pozwoli), a z drugiej są realne. Staram się tak dobierać poziom przychodu, by po uwzględnieniu w tabeli przepływów finansowych kosztów stałych generować przychód na poziomie 30 do 50% wartości wdrożenia. Poprawna optymalizacja pozwoli na uzyskanie amortyzacji projektu po 2-3 latach po wdrożeniu, z parametrem ROI na poziomie 0.5 - 0.6. W ocenie RIF jest to wynik do przyjęcia.

Inne witryny: Witryna 1, Witryna 2,

Słowa kluczowe: PARP PO IG 8.1, PO IG 8.1, pisanie wniosków, unijne dofinansowanie, sprawdzenie wniosku przed wysłaniem, sprawdzenie wniosku, model biznesowy 8.1, biznesplan 8.1, wskaźnik produktu, wskaźnik rezultatu, konsulting it

Jak definiować e-usługę? Część I

Jednym z obszarów, który zdaje się być faworyzowany przez uwielbiany przez|preferowany przez} recenzentów w ocenie wniosków jest zgodność e-usługi z definicją podaną w Rozporządzeniu. Liczba nieporozumień w tym obszarze sięga liczby wniosków odrzucanych na tym kryterium oceny. Innymi słowy, niezwykle trudno jest wymyśleć e-usługę, która w 100% spełnia to kryterium oceny. Nawet tak oczywiste jak np. portal e-learningowy: jeśli osoba oceniająca chce być złośliwy, to może próbować dowieść , iż portal ten nie spełnia celu działania, bo może być wykorzystany do rzeczy zgoła niestosownych (ot np. lekcja udostępniana z jego pomocą) i udowodnić brak zgodności z definicją. Chcę podkreślić, że to krytyczne podejście do zgodności z definicją e-usługi to nie chęć włożenia kija w mrowisko, tylko efekt zdobytego doświadczenia i możliwych do odnalezienia w internecie opowieści wnioskodawców, jak potraktowano ich pomysły. Zdaje się , że definicję łatwo spełnić, ale w szczegółach trudno to obronić. Weźmy na tapetę system bazodanowy z interfejsem on-line, przy czym to klienci wprowadzają informacje (płatna e-usługa), uzupełniany przez innych klientów lub obsługę portalu (kolejna e-usługa), a następnie produkt cyfrowy przekazany do dystrybucji. Na przykład publikowanie zdjęć w internecie i ich retusz. W takim przypadku klient odsprzedaje swoje zdjęcie do portalu z fotografiami za jakąś kwotę. Ktoś inny czerpie z tego zysk, że pobiera leżące zdjęcia i retuszuje je, co znacząco wpływa na ich jakość (opłata to część kwoty zostawionej przez docelową grupę) i ktoś inny płaci za fotografię, a jakaś część tej kwoty idzie do autora zdjęcia, reszta zaś do autora retuszu. Czy w takim przypadku definicja jest spełniona dla wszystkich 3 e-usług? Odpowiedź jest jednoznaczna: tak, ale czy wniosek otrzyma dofinansowanie Pewnie nie, bo dla osoby oceniającej może być oczywiste, że produkt cyfrowy nie może być sprzedawany, bo musi być wzbogacony przez retusz. I na nic tu tłumaczenie, że retusz może być a nie musi. Sam fakt pracy na zbiorach cyfrowych już może być powodem do odrzucenia pomysłu, bo retusz nie jest robiony automatycznie tylko odręcznie. Jak temu zapobiec? Pewnie napisałbym, że retusz jest automatyczny, wyrzuciłbym możliwość zarabiana na retuszu i wtedy pewnie projekt przeszedłby przez ocenę.

Inne witryny: Witryna 1, Witryna 2,

Słowa kluczowe: PARP PO IG 8.1, PO IG 8.1, pisanie wniosków, unijne dofinansowanie, sprawdzenie wniosku przed wysłaniem, sprawdzenie wniosku, model biznesowy 8.1, biznesplan 8.1, wskaźnik produktu, wskaźnik rezultatu, konsulting it

Instrukcja wypełniania wniosku PO IG 8.1. Część I

Od strony osoby piszącej biznesplan to chyba podstawowy dokument do pracy, z którego niejednokrotnie śmiać mi się czciało się stwierdzając, że to jedyny fragment dokumentacji, którego staram na pamięć przed rozpoczęciem konkursu. Generator wniosków oraz ściąga stanowią nierozłączność, która na wzajem uzupełnia się i jest do tego samego: standaryzacji procesu sporządzenia biznesplanu e-usługi. Instrukcja zawiera punkt po punkcie szczegółowy komentarz do tego jak rozumieć generator, co oznaczają wyszczególnione pola i jak dobrze powinny być wypełnione. Chwilami nawet wydaje mi się, że jest ona dla oceniających wnioski w RIF myślę, że ważniejsza niż rozporządzenie czy wskaźniki oceny, bo bardzo często cytowana jest w opiniach, choć nie odnajduję w dokumentacji działania prawnego oparcia dla takich działań i chętnie biorę ten fakt w sporządzonych protestach ocen merytorycznych projektów e-usług. W zależności od RIF w niektórych to działa a w innych nie. Taka to już uznaniowość spotyka twórców projektów.

Jeśli miałbym radzić jak pisać wniosek z programu Innowacyjna Gospodarka, to powiem krótko: przestań myśleć, nie zachwycaj się swoim projektem, i wypełniaj generator ściśle według instrukcji. Ta jedna metoda gwarantuje sukces. Często sam łapię się na tym, że tak mi się podoba pomysł klienta, dla którego pracuję , iż uciekam myślą w świetlaną przyszłość i mam tendencję do mówienia więcej niż wymaga tego dokumentacja. Powtarzam: instrukcja wypełniania wniosku czyni proces standardowym. Skoro chcesz być oceniony jak inni wnioskodawcy, stosuj się do zaleceń instrukcji. Osoba sprawdzająca nie będzie oceniał twojego geniuszu, tylko zgodność z celami programu PO IG 8.1 i na tym się skup, a instrukcje traktuj jako drogowskaz i przepis na sukces. Nie myśl, podkreślam: nie myśl, tylko stosuj się do wytycznych instrukcji.

Inne witryny: Witryna 1, Witryna 2, Witryna 3, Witryna 4,

Słowa kluczowe: PARP PO IG 8.1, PO IG 8.1, pisanie wniosków, unijne dofinansowanie, sprawdzenie wniosku przed wysłaniem, sprawdzenie wniosku, model biznesowy 8.1, biznesplan 8.1, wskaźnik produktu, wskaźnik rezultatu, konsulting it

Model biznesowy

Głównym założeniem projektów podlegających finansowaniu w ramach PO IG 8.1 leży konieczność uzyskiwania dochodów ze sprzedaży e-usług. Nieważne, jaka to będzie e-usługa lub zestaw e-usług, lecz zawsze projekt powinien prowadzić do:

1. Zbytu produktu cyfrowego, który realizowany jest przez usługę cyfrową ,
2. W wypadku, gdy mamy do czynienia z kilkoma e-usługami, to nie mogą one być zależne jedna od drugiej,
3. Przy założeniu, że reklama jest jednym ze źródeł przychodu, to jej udział w planie biznesowym nie może być większy jak 20%,
4. Wskazane jest wykazać kilka niezależnych źródeł przychodu.

Powyższa definicja modelu biznesowego Przedstawionego przez Wnioskodawcę jest być może najlepiej napisaną częścią konkursu PO IG 8.1.Jakkolwiek nie miałbym problemu z wykazaniem, że złośliwy rzeczoznawca wykazałby, że zawsze istnieje połączenie między e-usługami i tym samym są one powiązane, ale nie o niekompetencji chcę mówić. Twórcy konkursu dołożyli wszelkich starań, by tak doszlifować regulamin, by nie przepuszczał on pomysłów z góry skazanych na porażkę biznesową. Oczywiście i tak w praktyce pewnie co najwyżej 10% ogółu wniosków wygeneruje stały dochód w perspektywie czasu, bo statystyka nie kłamie, ale sztywne reguły po stronie modelu biznesowego ułatwiają wnioskodawcy trzeźwe podejście do swojego pomysłu na biznes. Pisząc wnioski staram się doprowadzać biznesplan do modelu mniej więcej takiego: główne źródło przychodu: około 50%, poboczne około 30% i reklama mniej niż 20%. Udaje mi się w ten sposób uzyskać dość racjonalne rezultaty i staram się tak tworzyćcenniki przy określonym w badaniu rynku poziomie zapotrzebowania na e-usługi, by wygenerować rentowność na poziomie wskaźników rezultatu. Projekt nie może generować strat – musi generować zysk i jeśli nie daje się w oparciu o proponowaną przez wnioskodawcę politykę cen wykazać rentowności, to nie warto zajmować się takim projektem, bo i tak oceniony zostanie negatywnie.

Bywają pomysły, które negują te regułę po części. Konkretnie to pomysły, które u podstaw mają silny związek sprzedaży z polityką reklamową. W takim razie nie ma problemu z wykazaniem rentowności w okresie wdrożenia projektu, ale problem zaczyna się w okresie utrzymania rezultatów. Aby utrzymać wysoką rentowność potrzeba dużych kosztów stałych realizacji e-usług , co prowadzi do znacznego spadku ROI (zobacz jak jest liczony w okresie utrzymania rezultatów, zobacz na potęgę z jaką wchodzą koszty i przychody do wartości tego wskaźnika, zrób symulację w Microsoft Excel). Nie ma zatem cudów, jeśli chcesz mieć wysoką rentowność, to zapomnij o projektach opartych o intensywne kampanie reklamowe, bo nie będzie cię na nie stać i łatwo to wykażą rzeczoznawcy podczas oceny biznesplanu 8.1.

Nie dysponuję jedyną słuszną receptą na dobry model biznesowy. Dobry jest ten, który pozwala na wykazanie danego poziomu przychodu i dochodu na tyle wysokiego, że pozwoli to wykazać amortyzację projektu w czasie utrzymania rezultatu. Nie jest sztuką włożyć pieniądze w realizację pomysłu biznesowego; mastersztyk - zrobić z tych pieniędzy inwestycję, która będzie się zwracać i generować wartość dodaną. Podczas pisania projektu nie zapominaj: nie piszesz go na konkurs, tylko konkurs ma ci pomóc zrefundować część zainwestowanych środków. Łatwo o tym zapomnieć i tym samym pozwolić wykazać ten błąd rzeczoznawcy PARP podczas oceny merytorycznej.

Inne witryny: Witryna 1,

Słowa kluczowe: PARP PO IG 8.1, PO IG 8.1, pisanie wniosków, unijne dofinansowanie, sprawdzenie wniosku przed wysłaniem, sprawdzenie wniosku, model biznesowy 8.1, biznesplan 8.1, wskaźnik produktu, wskaźnik rezultatu, konsulting it

Co w podsumowaniu PO IG 8.1?

Projekty 8.1 to nie księżna z bajki tylko konkurs obwarunkowany twardymi przepisami, który nie musi prowadzić na wyżyny finansowe. Wprost przeciwnie, może prowadzić do kłopotów, z którymi trudno będzie sobie poradzić. Nie zapominajmy jednak, że jest to program, który w intencjach swoich autorów powinien stymulować rozwój innowacyjnych biznesów, choć niekoniecznie biznesów osób bez zaplecza finansowego.

Wyznaję, że lubię pisać wnioski na ten konkurs. Pomomo, że obszary pomysłów są często tożsame, to zawsze jest coś, co jest w stanie poderwać mnie do pracy , co objawi się nowych wnioskiem. Walka o dotację nie kończy się z chwilą złożenia wniosku w RIF tylko z chwilą otrzymania negatywnej oceny. To chwilowa porażka, która pobudza do twórczego wysiłku przy konstruowaniu protestu. Grunt, to nie załamywać rąk i walczyć o pomysł do końca. Ja się nie poddaję mimo różnych przeszkód. Czego i Wam życzę.

Inne witryny: Witryna 1, Witryna 2,

Słowa kluczowe: PARP PO IG 8.1, PO IG 8.1, pisanie wniosków, unijne dofinansowanie, sprawdzenie wniosku przed wysłaniem, sprawdzenie wniosku, model biznesowy 8.1, biznesplan 8.1, wskaźnik produktu, wskaźnik rezultatu, konsulting it